ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΟΣ ΤΕΛΙΚΑ Ο ΟΡΟΣ “ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΑ”;;;
Το τελευταίο έτος παρατηρήθηκαν συνεχείς δολοφονίες γυναικών από τους συζύγους, τους συντρόφους ή τους πρώην συζύγους/σύντρόφους αυτών. Πρόκειται για γυναικοκτονία ή απλή ανθρωποκτονία;
Η νομική αναγνώριση της αφαίρεσης της ζωής μίας γυναίκας επειδή είναι γυναίκα δεν συνιστά ένα νέο είδος αδικήματος, όμως, το αίτημα από φορείς, οργανώσεις και πολίτες είναι να αντιμετωπίζεται με άλλο βλέμμα από Νομοθέτες, Δικαιοσύνη και κρατικούς θεσμούς.
Ουσιαστικά πρόκειται για την έμφυλη βία σε όλες τις πτυχές της, στον ιδιωτικό αλλά και στον εργασιακό βίο. Η έμφυλη βία μπορεί να είναι σωματική αλλά και ψυχική. Έμφυλη βία αποτελεί και ο εξαναγκασμός, οι απειλές, η στέρηση της ελευθερίας κ.α. Στην ακραία μορφή της η έμφυλη βία οδηγεί στη γυναικοκτονία. Οι γυναικοκτονίες ουσιαστικά είναι εγκλήματα που βασίζονται σε παλιές αλλά βαθιά ριζωμένες απόψεις της κοινωνίας, οι οποίες θέλουν τη γυναίκα υποταγμένη στο ανδρικό φύλο. Τι περισσότερες φορές ο θύτης είναι ο σύζυγος ή ο σύντροφος του θύματος (πρώην ή νυν).
Στατιστικά λοιπόν οι γυναίκες αποτελούν σχεδόν αποκλειστικά τα θύματα εγκλημάτων όπως ο βιασμός, η ενδοοικογενειακή βία και η ανθρωποκτονία από τους συντρόφους τους.
Η γυναικοκτονία διαφέρει από τις άλλες μορφές δολοφονίας επειδή ακριβώς σχετίζεται με το φύλο, αποτελεί φόνο ανθρώπου επειδή είναι γυναίκα. Συνιστά ειδική πτυχή εντασσόμενη στο ρατσιστικό έγκλημα και ως τέτοια θα πρέπει να προβλέπεται και περιγράφεται στο νόμο.
Η νομική αναγνώριση της γυναικοκτονίας, πέρα από την προσθήκη ειδικού άρθρου στον Ποινικό μας Κώδικα, μπορεί να γίνει και με άλλους τρόπους: είτε να εισαχθεί απευθείας στο ισχύον άρθρο 299 ΠΚ επιβαρυντική περίσταση, είτε κατά την επιμέτρηση της ποινής σύμφωνα με το αρ. 79 ΠΚ να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη αυτός ο παράγοντας, το φύλο δηλαδή του θύματος, η σχέση του με το δράστη και οι περιστάσεις υπό τις οποίες τελέστηκε το έγκλημα, είτε ακόμη, στο αρ. 82Α ΠΚ (έγκλημα με ρατσιστικό κίνητρο) να εισαχθεί και η διάσταση του φύλου ως λόγος επιλογής του συγκεκριμένου θύματος.
Πέρα, όμως, από όπλα τα παραπάνω που αφορούν τη νομική αναγνώριση της γυναικοκτονίας, απαιτείται συνδυαστικά να ληφθεί ειδική μέριμνα και σε άλλους τομείς, πέραν της νομοθέτησης, ώστε να αναχαιτισθεί η κλιμάκωση της έμφυλης βίας. Και τούτο γιατί μια γυναικοκτονία δεν είναι ένας κεραυνός εν αιθρία. Είναι η κορύφωση πολλών και συστηματικών, μικρών ή μεγάλων, πράξεων έμφυλης βίας.
