ΤΕΚΜΗΡΙΟ ΑΘΩΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΜΜΕ

Κανείς δεν είναι ένοχος, ακόμη και όταν έχει παραπεμφθεί σε δίκη, αν δεν έχει εκδοθεί αμετάκλητη απόφαση από το Δικαστήριο. Ως τεκμήριο αθωότητας νοείται η δικαιϊκή αρχή, σύμφωνα με την οποία κάθε άνθρωπος που κατηγορείται για οποιοδήποτε έγκλημα θεωρείται αθώος έως ότου αποδειχθεί η ενοχή του. Στις μέρες μας παρατηρούμε το φαινόμενο να παραβιάζεται βάναυσα το τεκμήριο της αθωότητας με τις γνωστές σε όλους “τηλεδίκες”, που στηρίζονται σε ενδείξεις και εκτιμήσεις, αποσπασματικά μέρη δικογραφιών που παρανόμως βλέπουν το φως της δημοσιότητας κατά τη διάρκεια ανακριτικών ερευνών παραβιάζοντας την αρχή της μυστικότητας της ποινικής προδικασίας.

Τα λαϊκά αυτά λοιπόν δικαστήρια τα οποία δημιουργούνται, δια των πολλαπλών τηλεοπτικών διαύλων, προσβάλλουν το αίσθημα δικαίου το οποίο απορρέει εκ του Κράτους Δικαίου, κορυφαία έκφανση του Δημοκρατικού μας πολιτεύματος, γεγονός το οποίο μας παραπέμπει σε μη πολιτισμένα κράτη. Αποτέλεσμα πολλές φορές, προτού μία δίκη καν διεξαχθεί, ο εκάστοτε κατηγορούμενος να έχει καταδικασθεί στην συνείδηση του κόσμου μέσω των ΜΜΕ, τα οποία έχουν μετατραπεί σε πομπούς εκμετάλλευσης της ανθρώπινης υπόστασης και συστηματικής παραβίασης του νόμου.

Η αποκατάσταση της τρωθείσης αξιοπρέπειας και της προσβολής της προσωπικότητας των εμπλεκομένων μερών είναι πλέον μονόδρομος, και μπορεί να επιτευχθεί μέσω προσφυγής στη Δικαιοσύνη, εγείροντας τις αξιώσεις που όλοι οι πολίτες διαθέτουμε σε μία συνταγματικά ευνομούμενη πολιτεία. Μήπως λοιπόν ήρθε η ώρα να γνωρίσουμε λίγο καλύτερα τα θεμελιώδη δικαιώματά μας τα οποία οφείλουμε να προασπίζουμε σε μία σύγχρονη δημοκρατική κοινωνία;;